استفاده از پلیمر در پوشش دار کردن بذر چغندرقند

این تحقیق با هدف تعیین تأثیر پلیمرسنتز شده داخلی روی خصوصیات جوانه‏زنی و رشد گیاهچه بذر چغندرقند در آزمایشگاه، گلخانه و مزرعه در مؤسسه تحقیقات چغندرقند در کرج طی سال‏های 91-1389 انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‏های کاملتصادفی در چهار تکرار و نه تیمار شامل بذربدون پوشش(شاهد)، بذرپوشش‏دار با پلیمرخارجی و هفت مقدار پلیمر(دز) داخلی(بین 0/5 تا 5/3 گرم به‏ازای یک‏صد گرم بذر) اجرا شد. قوهنامیه، وزنخشک ریشه‏چه و ساقه‏چه در آزمایشگاه، بنیه بذر در گلخانه و درصدسبز و عملکرد کمی و کیفی محصول در مزرعه اندازه‏گیری شد. جهت تعیین تأثیر احتمالی پوشش بر زوالبذر و میزان جوانه ‏زنی، در هفت نوبت و تأثیر در بنیه بذر در شش نوبت حداکثر تا 541 روز پساز پوشش‏دار شدن، نمونه‏برداری و بررسی شدند. نتایج حاکی از عدم وجود اختلاف معنی‏دار بین میانگین تیمارها از نظر میزان جوانه‏زنی بذر، درصدجوانه‏ های غیرعادی در آزمایشگاه و بنیه بذر در گلخانه بود. تیمارهای مختلف پوشش پلیمری در سطح احتمال یکدرصد بر وزن خشک ریشه‏ چه و ساقه‏ چه تأثیر معنی‏ داری داشتند. بیشترین وزن خشک ریشه‏ چه معادل 306/4 گرم مربوط به تیمار 0/5گرم همراه با بذربدون پوشش معادل 3/741 گرم و بیشترین وزن خشک ساقه‏ چه(2/463- 1/584گرم) مربوط به تیمارهای بذربدون پوشش، پلیمرخارجی و پلیمرداخلی با نسبت‏های0/5 تا یک گرم در 100 گرم بذر اختصاص داشت. روند زوالبذر نشان داد که پساز گذشت 141روز از فرآوری بذر، میزان جوانه‏زنی کاهش و درصدجوانه‏های غیرعادی افزایش یافت، اختلافات هر دو مورد در سطح احتمال یکدرصد معنیدار بودند. تغییرات صفات مورد اندازه‎گیری، برای تیمارهای بذربدون پوشش و بذر با پوشش پلیمری مشابه بود. تأثیر زمان بر بنیه بذر، در تیمارهای موردمطالعه در سطح احتمال یکدرصد اختلاف معنی‏داری نشان دادند و بیشترین بنیه(81/36-79/33 درصد) به تیمار پلیمرداخلی به‏ میزان یک تا 1/5گرم به‏ازای 100گرم بذر اختصاص داشت. عدمتأثیر معنی‏دار تیمارها بر تراکمبوته پیش و پساز عملیات تنک و در زمان برداشت نشان داد که پوشش بذر تأثیری بر استقرار بوته‎ در سطح مزرعه ندارد. باتوجه به نتایج این مطالعه مشخص گردید که تیمار پلیمرداخلی به‏میزان یک تا 1/5گرم به‏ ازای 100گرم بذر، جهت افزایش بنیه بذر در پروسه فرآوری نتیجه مطلوب دارد.